Ontmaskert Geert Berings de heilige Amandus?
Geert Berings was op donderdag 14 maart speciaal wat vroeger naar Geel afgereisd om de recent gerestaureerde Sint-Amandskerk te kunnen bekijken. Hij kreeg er een deskundige rondleiding door Koen Vandecruys die hem talloze, soms verrassende, afbeeldingen van Amandus toonde.
Na een verkwikkend avondmaal in het gezelschap van enkele vrienden uit de Kempen was Geert paraat om ruim dertig toehoorders gedurende anderhalf uur te entertainen met een boeiende kijk op de heilige Amandus. Die intrigeerde hem al vanaf zijn jeugd en het is dan ook niet verrassend dat die figuur een belangrijke rol speelt in ‘Hak om, die boom’, het boek over de kerstening van Vlaanderen dat Berings vorig jaar publiceerde.
Op een historisch verantwoorde wijze scheidde de spreker de feiten van de fictie: Amandus blijkt wel degelijk bestaan te hebben, maar sommige exploten zijn eigenlijk ontleend aan Amantius of Martinus. Om zijn stellingen over Amandus te staven maakte Geert Berings heel wat interessante archeologische, geografische en filologische zijstapjes.
Een van de vragen die na de lezing gesteld werd, ging over de reden waarom de Geelse kerk aan Amandus toegewijd is. Dat kon de spreker niet met zekerheid verklaren, maar hij vermoedde dat het te maken had met het feit dat Amandus gedurende drie jaar bisschop van Maastricht was (Maastricht en Geel behoorden in die tijd tot hetzelfde godsdienstig ‘territorium’).
Nog even meegeven voor wie er op 14 maart niet bij kon zijn: het boek ‘Hak om, die boom’ is ondertussen al aan een derde druk toe. Een aanrader!